Skip to main content
مدت مطالعه: 11 دقیقه

بیماری آلزایمر چیست؟

بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی پیشرونده است که باعث کوچک شدن مغز (آتروفی) و مرگ سلول های مغز می شود. بیماری آلزایمر شایعترین علت زوال عقل به شمار می رود. کاهش مداوم در مهارت های رفتاری، اجتماعی و تفکر که بر توانایی فرد برای عملکرد مستقل تأثیر می گذارد.

طبق گزارش انجمن آلزایمر، بیماری آلزایمر 60 تا 80 درصد از موارد زوال عقل را تشکیل می دهد. اکثر افراد مبتلا به این بیماری پس از سن 65 سالگی تشخیص داده می شوند. اگر قبل از آن زمان تشخیص داده شود، معمولاً به عنوان بیماری آلزایمر زودرس شناخته می شود.

تقریباً 5.8 میلیون نفر در ایالات متحده 65 سال و بالاتر با بیماری آلزایمر زندگی می کنند. از این تعداد 80 درصد 75 سال و بالاتر هستند. از حدود 50 میلیون نفر در سراسر جهان که زوال عقل دارند، بین 60 تا 70 درصد تخمین زده می شود که به بیماری آلزایمر مبتلا باشند.

حقایقی در مورد آلزایمر

اگرچه بسیاری از مردم نام بیماری آلزایمر را شنیده‌اند، اما برخی از آنها دقیقاً مطمئن نیستند که این بیماری چیست. حقایقی در مورد این بیماری وجود دارد:

  • بیماری آلزایمر یک بیماری مزمن مداوم است.
  • علائم آن به تدریج ظاهر می شود و اثرات آن بر روی مغز تخریبی است، به این معنی که با روند آهسته ای بر روی عملکرد افراد تاثیر می گذارد.
  • هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد، اما درمان می تواند به کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند و می تواند کیفیت زندگی افراد را بهبود بخشد.
  • هر کسی ممکن است به بیماری آلزایمر مبتلا شود، اما برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند. این شامل افراد بالای 65 سال و کسانی است که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.
  • آلزایمر و زوال عقل یک بیماری یکسانی نیستند. بیماری آلزایمر نوعی زوال عقل است.
  • هیچ نتیجه مورد انتظار واحدی برای افراد مبتلا به آلزایمر وجود ندارد. برخی از افراد مدت طولانی با آسیب شناختی خفیف زندگی می کنند، در حالی که برخی دیگر شروع سریعتر علائم و پیشرفت سریعتر بیماری را تجربه می کنند.
  • تجربه هر فرد با بیماری آلزایمر متفاوت است.
  • علائم اولیه این بیماری شامل فراموشی رویدادها یا مکالمات اخیر است. با پیشرفت بیماری، فرد مبتلا به بیماری آلزایمر دچار اختلال شدید حافظه می شود و توانایی انجام کارهای روزمره را از دست می دهد.

تفاوت آلزایمر و دمانس (زوال عقل)

اصطلاحات “زوال عقل” و “آلزایمر” گاهی اوقات به جای یکدیگر استفاده می شوند. با این حال، این دو بیماری یکسان نیستند. آلزایمر نوعی زوال عقل است. زوال عقل یک اصطلاح گسترده تر برای شرایطی است که علائم مربوط به از دست دادن حافظه مانند فراموشی و سردرگمی را نشان می دهد. زوال عقل شرایط خاص تری مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، آسیب مغزی تروماتیک و موارد دیگری را شامل می شود که می توانند این علائم را ایجاد کنند. علل، علائم و درمان برای این بیماری ها می تواند متفاوت باشد.

علل و عوامل خطر بیماری آلزایمر

متخصصان تنها یک علت برای بیماری آلزایمر تعیین نکرده اند بلکه عوامل خطر خاصی را شناسایی کرده اند، از جمله:

سن: اکثر افرادی که به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند 65 سال یا بیشتر سن دارند.

سابقه خانوادگی: اگر یکی از اعضای نزدیک در خانواده دارید که به این عارضه مبتلا شده است، احتمال ابتلا به آن بیشتر است.

ژنتیک: ژن های خاصی با بیماری آلزایمر مرتبط هستند.

داشتن یک یا چند مورد از این عوامل خطر به این معنی نیست که شما به بیماری آلزایمر مبتلا خواهید شد. این به سادگی سطح ریسک شما را افزایش می دهد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خطر شخصی خود برای ابتلا به این بیماری، با پزشک خود صحبت کنید. در مورد پلاک های آمیلوئید، گره های نوروفیبریلاری و سایر عواملی که ممکن است باعث بیماری آلزایمر شوند، اطلاعات بیشتری با استفاده از مشاوره با پزشکان متخصص کسب نمایید.

آلزایمر و ژنتیک افراد

در حالی که هیچ علت قابل شناسایی برای آلزایمر وجود ندارد، ژنتیک ممکن است نقش کلیدی ایفا کند. یک ژن به طور خاص مورد توجه محققان است. آپولیپوپروتئین E (APOE)  ژنی است که با شروع علائم آلزایمر در افراد مسن مرتبط است.

آزمایش خون می تواند تعیین کند که آیا شما این ژن را دارید که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد. به خاطر داشته باشید که حتی اگر فردی دارای این ژن باشد، ممکن است به آلزایمر مبتلا نشود. برعکس این نیز صادق است: ممکن است فردی همچنان به آلزایمر مبتلا شود، حتی اگر این ژن را نداشته باشد. هیچ راهی برای تشخیص قطعی وجود ندارد که آیا کسی به آلزایمر مبتلا خواهد شد یا خیر.

سایر ژن ها نیز می توانند خطر آلزایمر و آلزایمر زودرس را افزایش دهند. درباره ارتباط بین ژن ها و بیماری آلزایمر می

توانید با پزشکان هومه صحبت کنید.

 

علائم بیماری آلزایمر

از دست دادن حافظه علامت اصلی بیماری آلزایمر است. علائم اولیه شامل مشکل در یادآوری رویدادها یا مکالمات اخیر است. با پیشرفت بیماری، اختلالات حافظه بدتر می شود و علائم دیگری ایجاد می شود. در ابتدا، فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است از مشکل در به خاطر سپردن چیزها و سازماندهی افکار آگاه باشد. یکی از اعضای خانواده یا دوست ممکن است بیشتر متوجه تشدید علائم شود.

 

تغییرات مغزی مرتبط با بیماری آلزایمر منجر به مشکلات بیشتری در موارد زیر می شود:

حافظه

همه افراد گهگاهی دچار فراموشی می شوند، اما از دست دادن حافظه مرتبط با بیماری آلزایمر ادامه می یابد و بدتر می شود و بر توانایی عملکرد در محل کار یا خانه تأثیر می گذارد.

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است:

  • جملات و سوالات را بارها و بارها تکرار کنند.
  • مکالمات، قرارها یا رویدادها را فراموش کنند و بعداً آنها را به خاطر نیاورند.
  • به طور معمول ممکن است وسایل خانه را در جای نادرست قرار دهند.
  • در مکان های آشنا گم شوند.
  • در نهایت نام اعضای خانواده و اشیاء روزمره را فراموش کنند.
  • در یافتن کلمات مناسب برای شناسایی اشیا،، بیان افکار یا شرکت در مکالمات مشکل دارند.

تفکر و استدلال

بیماری آلزایمر باعث ایجاد مشکل در تمرکز و تفکر به خصوص در مورد مفاهیم انتزاعی مانند اعداد می شود.

انجام چندکار به طور همزمان برای آنها دشوار است و ممکن است مدیریت امور مالی، موجودی دسته چک و پرداخت قبوض به موقع برای آن ها سخت باشد. در نهایت، یک فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است نتواند اعداد را تشخیص دهد و با آنها کار کند.

قضاوت و تصمیم گیری

آلزایمر باعث کاهش توانایی تصمیم گیری و قضاوت منطقی در موقعیت های روزمره می شود. به عنوان مثال، ممکن است فردی در تعاملات اجتماعی انتخاب های ضعیف یا نامشخصی داشته باشد یا لباس های نامناسب برای آب و هوا بپوشد. ممکن است پاسخ موثر به مشکلات روزمره، مانند سوختن غذا در اجاق گاز یا موقعیت های رانندگی غیرمنتظره، برای این افراد دشوارتر باشد.

برنامه ریزی و انجام کارهای آشنا

فعالیت‌های معمولی که نیاز به مراحل متوالی دارند، مانند برنامه‌ریزی و پختن یک غذا یا انجام یک بازی مورد علاقه، با پیشرفت بیماری تبدیل به یک مبارزه می‌شوند. در نهایت، افراد مبتلا به آلزایمر پیشرفته اغلب فراموش می کنند که چگونه کارهای پایه ای مانند لباس پوشیدن و حمام کردن را انجام دهند.

تغییرات در شخصیت و رفتار

تغییرات مغزی که در بیماری آلزایمر رخ می دهد می تواند بر خلق و خو و رفتارها تأثیر بگذارد. مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • افسردگی
  • بی تفاوتی
  • کناره گیری اجتماعی
  • نوسانات خلقی
  • بی اعتمادی به دیگران
  • تحریک پذیری و پرخاشگری
  • تغییر در عادات خواب
  • سرگردانی
  • از دست دادن مهارتها
  • هذیان، مانند باور به دزدیده شدن چیزی

مهارت های حفظ شده

بسیاری از مهارت های مهم برای دوره های طولانی تری حفظ می شوند، حتی اگر علائم بدتر شوند. مهارت های حفظ شده ممکن است شامل خواندن یا گوش دادن به کتاب، گفتن داستان و یادآوری خاطرات، آواز خواندن، گوش دادن به موسیقی، رقصیدن، کشیدن نقاشی، یا درست کردن کاردستی باشد.

این مهارت‌ها ممکن است برای مدت طولانی‌تری حفظ شوند، زیرا توسط بخش‌هایی از مغز که بعداً در طول بیماری تحت تأثیر قرار می‌گیرند، کنترل می‌شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

تعدادی از شرایط، از جمله شرایط قابل درمان، می تواند منجر به از دست دادن حافظه یا سایر علائم زوال عقل شود. اگر در مورد حافظه یا سایر مهارت های فکری خود و یکی از افراد خانواده تان نگران هستید، برای ارزیابی و تشخیص کامل می توانید با پزشکان هومه صحبت کنید.

مراحل بیماری آلزایمر

آلزایمر یک بیماری پیشرونده است، به این معنی که علائم به تدریج در طول زمان بدتر می شوند. آلزایمر به هفت مرحله تقسیم می شود:

مرحله 1) در این مرحله هیچ علامتی وجود ندارد اما ممکن است تشخیص زودهنگام بر اساس سابقه خانوادگی وجود داشته باشد.

مرحله 2) اولین علائم ظاهر می شوند، مانند فراموشی.

مرحله 3) اختلالات جسمی و ذهنی خفیف ظاهر می شود، مانند کاهش حافظه و تمرکز. اینها ممکن است فقط توسط شخصی بسیار نزدیک به فرد قابل توجه باشد.

مرحله 4) آلزایمر اغلب در این مرحله تشخیص داده می شود، اما هنوز خفیف در نظر گرفته می شود. از دست دادن حافظه و ناتوانی در انجام کارهای روزمره مشهود است.

مرحله 5) علائم متوسط تا شدید به کمک عزیزان یا مراقبین نیاز دارد.

مرحله 6.) در این مرحله، فرد مبتلا به آلزایمر ممکن است برای کارهای اساسی مانند غذا خوردن و پوشیدن لباس به کمک نیاز داشته باشد.

مرحله 7) این مرحله شدیدترین و آخرین مرحله آلزایمر است. ممکن است گفتار و حالات چهره از بین برود.

هنگامی که بیماری یک فرد در این مراحل پیشرفت می کند، به حمایت بیشتری از افراد نیاز دارد. مرکز خدمات بالینی در منزل هومه مراقبان مجربی را در این حوزه آموزش داده است و پرستاران مخصوص بیماران آماده ارائه خدمات با کیفیت به عزیزان شما هستند. در صورت تمایل می توانید با ثبت درخواست از خدمات مرکز هومه برخوردار شوید.

4.7/5 - (4 امتیاز)

یک دیدگاه

ثبت دیدگاه

19 − 1 =